بیا دریابم ای زینب که دل تنگ مسیحایم...
      من امشب تا سحر فکر  تبسم های زهرایم...
       
  ..نمیره از جلو چشمام شلوغی های تو کوچه...
      مگه یادم زهرا و ردّ خون توی کوچه...
       
      مگه یادم میره که دستامو بستن
      مگه یادم میره که پهلو بشکستن
       
      مگه یادم میره کبودی روشو
      مگه یادم میره ورم بازوشو
       
      مگه یادم میره همسایه ها دیدن
      مگه یادم میره به زهرا خندیدن

*************************

      بزن اي تيغ در دَم راحتم كن
      از اين شهر، اين جهنم راحتم كن
      مگر از دستِ تو كاري برآيد
      بزن اي ابنِ ملجم راحتم كن
      **
      ز دلبر ارثيه بردن چگونه است
      شبيه عشق خود مُردن چگونه است
      بزن طوري بفهمم مثلِ زهرا
      كه با صورت زمين خودن چگونه است
      **
      تو كه در خون نشاندي گيسويم را
      شكستي مثلِ زهرا ابرويم را
      مرو اي تيغ كارت ناتمام است
      مينداز از قلم اين بازويم را
      **
      دوباره نانجيبي در برِ من
      كشيده تيغ بالايِ سرِ من
      خدايا باز مسجد باز شمشير
      فقط خالي است جاي همسر من…
      **
      خداوندا چه دنياي عجيبي
      چه مظلومي چه آقاي غريبي
      مگر محراب گودال است كوفه؟
      كه افتاده زمين شيب الخضيبي
      **
      مبادا زينبم بد حال گردد
      مبادا واردِ گودال گردد
      مبادا دخترم بيند كه با اسب
      ته گودي حسينم چال گردد